بریم سراغ فیلم "اوریون و تاریکی"! راستش من که اول اسمشو شنیدم فکر کردم یه فیلم تخیلی فضاییه، ولی وقتی پوسترشو دیدم فهمیدم نه بابا، انگار یه چیز فانتزی‌تره. خلاصه که کنجکاو شدم و پریدم ببینمش. ببین، داستان از این قراره که یه پسر بچه داریم به اسم اوریون که یه دل پر از ترس داره، از همه چی میترسه! فکرشو بکن، از تاریکی، از ارتفاع، از دلقک، از حرف زدن تو جمع، یعنی یه لیست بلند بالا از ترس‌های جورواجور داره این بچه. بعد یه شب، تاریکی، خودِ خودِ تاریکی، میاد سراغش! نه اینکه بترسونتش، اتفاقا تاریکی از دست غرغرای اوریون خسته شده، میخواد بهش نشون بده که شب و تاریکی هم بد نیستن و کلی چیزای باحال دارن. اینجا داستان یه سفر شبونه باحال میشه. تاریکی، اوریون رو میبره پیش دوستاش، یه مشت موجودات شبونه بامزه مثل خواب، بی‌خوابی، سکوت، صداهای ناجور و رویاهای شیرین. هر کدومشون یه جورایی کار خودشونو تو شب انجام میدن و اوریون کم کم میفهمه که تاریکی فقط ترسناک نیست، اتفاقا خیلی هم لازمه و حتی میتونه قشنگ باشه. یه چیزی که خیلی تو فیلم جالبه اینه که داستان تو داستانه! یعنی اوریون بزرگتر داره این ماجرا رو برای دختر کوچولوش تعریف میکنه که اونم از تاریکی میترسه. این لایه داستانی خیلی قشنگه و فیلمو گرم و صمیمی میکنه. از نظر صداگذاری هم که نگم برات! جیکوب ترمبلی که صداپیشه اوریون کوچیکه، خیلی خوب از پس نقش یه بچه ترسو بر اومده. پل والتر هاوزر هم که صدای تاریکی رو میگه، عالیه! صداش هم مهربونه هم یه جورایی باحال و خنده‌داره. آنجلا باست هم هست که صداپیشه رویاهای شیرینه، صداش آرامش بخشه. کلا تیم صداپیشه‌ها خیلی خوب کار کردن و جون دادن به شخصیت‌ها. انیمیشن فیلم هم خیلی خوشگله. رنگ‌ها زنده و قشنگن، طراحی شخصیت‌ها هم بامزه است. مخصوصا طراحی خودِ تاریکی خیلی جالبه، یه چیزی بین یه ابر سیاه و یه آدمه، خیلی خلاقانه از آب دراومده. فضای شب هم خیلی خوب تصویر شده، هم ترسناکه هم یه جورایی رویایی و قشنگ. یه نکته خیلی مهم هم تو فیلم هست، چارلی کافمن نویسنده فیلمنامه است! اگه اسمشو بشناسی، میدونی که کاراش معمولا یه کم پیچیده و فکریه. "اوریون و تاریکی" هم از این قاعده مستثنی نیست. فیلم فقط یه انیمیشن سرگرم کننده برای بچه‌ها نیست، یه جاهایی فکرتو درگیر میکنه، راجع به ترس و اضطراب و اینکه چجوری باهاشون روبرو بشیم حرف میزنه. البته نگران نباش، فیلم اصلا سخت و پیچیده نیست، خیلی روون و قابل فهمه، هم برای بچه‌ها هم برای بزرگترا. نقدها هم که خوندم اکثرا مثبت بودن. همه تعریف کردن از فیلمنامه خوبش، انیمیشن قشنگش و اینکه موضوعات مهمی رو به زبون ساده و بامزه مطرح میکنه. تو سایت راتن تومیتوز که خیلی امتیاز بالایی گرفته و متاکریتیک هم نمره خوبی بهش داده. یعنی منتقدها هم خوششون اومده حسابی. به نظر من "اوریون و تاریکی" یه فیلم خیلی دوست داشتنیه. هم سرگرم کننده است، هم یه چیزایی هم یاد میگیری ازش. اگه دنبال یه انیمیشن خوب و متفاوت میگردی که هم خودت لذت ببری هم اگه بچه داری با اون ببینی، حتما این فیلمو پیشنهاد میکنم. یه شب بشینید با خانواده پای این فیلم، مطمئنم خوش میگذره. فقط حواست باشه نصف شب از ترس بی‌خوابی نزنی به سرت! شوخی کردم بابا، فیلم ترسناک نیست، خیلی هم مهربونه اتفاقا. 😉